Deel via

‘Alles ziet er tot nu toe positief uit. Fingers crossed’ Amy was gerustgesteld. Als ze niets zou doen, zouden de onrustige cellen pas over 10 jaar uitgroeien tot kanker. Helaas. Tijdens een onderzoek kon de arts de baarmoederhalskanker al met het blote oog zien.

Amy

“Begin januari 2019 besefte ik dat ik steeds bloed verloor na het vrijen. Ook na wc-bezoek. Op een vrijdag dacht ik: ‘Maandag maar eens bellen met de huisarts.’ Zaterdag lag er een brief in de bus met een uitnodiging om een uitstrijkje te laten maken. ‘Nou, dat doe ik ook maar gelijk’, besloot ik

Twee weken na het uitstrijkje kon ik bellen voor de uitslag. Door alle bezigheden was ik dat vergeten. De dokter belde mij dus. Zij vertelde dat er onrustige cellen waren gevonden. Later die week kon ik terecht in het ziekenhuis voor meer onderzoeken. De arts vertelde dat ik er nog op tijd bij was, want de onrustige cellen zijn een waarschuwing. Als ik niks zou doen, zouden de cellen pas over 10 jaar uitgroeien tot kanker

Dit kan niet waar zijn
Ik was dus gerustgesteld, want ik was er op tijd bij. Helaas. Na een onderzoek zag ik al aan het gezicht van de arts dat het mis was. Hij kon de kanker al met het blote oog zien. En dat het baarmoederhalskanker was.

Ik kon alleen maar huilen en denken: ‘Dit kan niet waar zijn.’ Ik heb een zoontje, hij heeft mij nodig en ik moet hem oud zien worden! Ik werd doorverwezen naar het Erasmus MC. Daar kreeg ik te horen dat een operatie niet meer kon, omdat de kanker al was uitgebreid naar de zijkanten van de baarmoeder. Alleen chemo en bestraling waren nog mogelijk met als doel volledige vernietiging van de kankercellen en uiteindelijk kankervrij te zijn. Die behandelingen heb ik goed doorstaan. Ik was alleen erg moe en had geen eetlust.

Ook heb ik 4 inwendige bestralingen gekregen. Hier had ik nare verhalen over gelezen, dus ik was ik best bang. Maar ook die bestralingen heb ik zeer goed doorlopen en niet ervaren als iets negatiefs. Misschien komt dit ook door de morfine, hihi.

Alles ziet er positief uit
Na 8 weken behandelingen is mijn tumor van 5 centimeter helemaal verdwenen. En alles ziet er tot nu toe zeer positief uit. Eind augustus gaan ze met een ct-scan kijken of al mijn lymfeklieren rustig zijn en er geen enge gekke dingen te zien zijn.

Fingers crossed.”

Amy schreef haar verhaal in juni 2019. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.



Deel via

Lees verder...

  1. 11 maart 2024 Jessica (41): 'Je moet weer re-integreren in je leven'
    Lees verder
  2. 15 februari 2024 Daphne (42): 'Ik denk nu regelmatig: “Ik kon kanker aan, ik kan dus alles aan.“’
    Lees verder
  3. 15 februari 2024 Carla (45): 'Het hielp om mijzelf uit de patiënt-rol te trekken'
    Lees verder