Wanneer jouw dierbare kanker heeft, verlies jij vaak ook het ‘gewone’ leven. De leuke dingen die je bijvoorbeeld samen deed, de gezelligheid, het lijkt allemaal anders te zijn geworden. Jullie leven en wereld staat letterlijk op z’n kop. Het is volkomen normaal om verdrietig te zijn over dit verlies van het normale leven, maar tegelijkertijd kun je je schuldig voelen over die gevoelens en gedachten.
Het is belangrijk om jezelf toe te staan om verdrietig, gefrustreerd of zelfs boos te zijn. Het is begrijpelijk dat je rouwt om het verlies van het gewone leven dat je met je naaste deelde.
Soms helpt het om je gevoelens met anderen te delen. Het kan enorm opluchten. Zoek steun bij vrienden of familie en praat openhartig over jouw emoties en je zorgen. Ze kunnen hopelijk begrijpen wat je doormaakt en kunnen je steunen tijdens deze moeilijke tijd.
Het is begrijpelijk dat jij je schuldig kunt voelen over je gevoelens van verdriet, want wie is er nu ziek en moet alle behandelingen ondergaan? Toch is het oké om je zo te voelen. Je bent menselijk en het is normaal om het moeilijk te hebben in zo’n situatie. Jouw leven verandert immers ook enorm. Probeer jouw gevoelens daarom te accepteren zonder oordeel. Wees begripvol en lief naar jezelf, probeer niet te verdrinken in zelfmedelijden en vraag aan anderen om je heen om je helpen.
Hoewel het gewone leven misschien veranderd is, betekent dit niet dat er geen ruimte is voor nieuwe ‘leuke dingen in het leven’. Zoek naar nieuwe manieren om tijd door te brengen met je naaste, aangepast aan haar en de nieuwe situatie. Misschien kun je samen genieten van een rustig moment, een fijne wandeling maken of gewoon samen zijn. Maak mooie herinneringen samen, geniet van de tijd die er is en blijf vertrouwen houden in de (medische) zorg en professionals die met jullie bezig zijn.