Deze sessie werd gegeven door Henk Elzevier, uroloog en seksuoloog LUMC
Als je partner bent van een vrouw die gynaecologische kanker heeft, komt er veel op je af. Na alle behandelingen, volgt er meestal een periode van herstel en is het zoeken naar een nieuw evenwicht op het gebied van lichamelijke en geestelijke veranderingen. Seksualiteit en intimiteit zijn hier een wezenlijk onderdeel van.
Dr. Henk Elzevier, uroloog en seksuoloog, werkzaam in het Leids Medisch Centrum, gaf uitleg en ging het gesprek aan met de partners tijdens een interactieve workshop.
Bij vrouwen met gynaecologische kanker zie je vaak dat de seksualiteit al aan het veranderen is voor de diagnose. Door de klachten die ze ervaren, komt het vaak stil te liggen. Dit zet zich door tijdens de behandelingen. Daarna volgt een periode van herstel. Hoe lang dit zal gaan duren is voor iedereen anders.
Op het gebied van seksualiteit en intimiteit ga je daarna vaak opzoek naar je “nieuwe ik” en samen naar een “nieuwe wij”, want meestal is het lichaam veranderd en daarmee ook je seksualiteit en hoe je die kunt beleven.
Het doorleven van een ziekte kan maken dat je denkt “Hé, ik ben er nog!”, wat voor sommigen kan betekenen dat ze weer snel seksueel actief worden. Maar het kan ook zijn dat er maanden overheen gaan, voordat de behoefte er weer is.
Door de behandelingen kan er veel veranderd zijn, bijvoorbeeld door bestralingen, operaties of chemotherapie. De vagina kan minder vochtig worden, opwindingsproblemen, gevoeligheid van de zenuwen of juist ongevoeligheid. Het is dan zoeken naar wat er mogelijk is.
Als partners van vrouwen met gynaecologische kanker kunnen we van elkaar leren, want “niemand kan ons zoveel leren als wij van elkaar”.
Dr. Elzevier gaf kaartjes waarop de partner kon schrijven wat hij/zij dacht dat haar/zijn vrouw zou kunnen denken.
Negatieve gedachten kunnen seksualiteit en intimiteit in de weg staan.
Als je als vrouw denkt: “hij zal me wel niet meer aantrekkelijk vinden” of “hij wil vast bij me weggaan”, dan kunnen dit soort gedachten spanningen opleveren tussen de partners. Nare gedachten zoeken constant naar bevestiging. Die gaan niet vanzelf weg en komen telkens weer terug.
Met elkaar praten over elkaars gedachten, brengt stellen dichter bij elkaar. Hardop zeggen wat er misschien niet meer mogelijk is, maakt dat je het verdriet erover kunt delen. Als bijvoorbeeld geslachtsgemeenschap niet meer mogelijk is, dan kan dat zeer verdrietig zijn.
Of dat je als man je schuldig voelt over de gedachte dat je ervan baalt dat het niet meer kan. Het uitspreken hiervan maakt dat je het mag voelen. Samen of alleen kun je dan rouwen om wat er niet meer is. Het biedt een opening om te onderzoeken wat er nog wél is. Eerlijk zijn tegenover elkaar geeft verbinding en maakt dat je dichter bij elkaar komt.
Want hoe ga je om met de veranderde seksualiteit?
Ga samen op ontdekkingstocht wat prettig is en wat niet. Vertel elkaar wat je fijn vindt of juist niet. Het omgaan met veranderingen kost tijd. Neem de tijd voor elkaar en raak niet ontmoedigd als het in het begin niet zo gaat als dat je graag zou willen.
Voor de liefde geldt: “het hoofd heeft haast, maar het hart heeft tijd nodig”.
Het viel op dat er weinig partners aanwezig waren bij deze workshop. Dat was jammer. De partners die er waren, hebben openlijk over hun situatie gesproken. Dat was dapper van ze.
Weinig partners
Dr. Elzevier heeft eerder een soort gelijke workshop gegeven aan partners van mannen met prostaatkanker. Die zaal zat vol met vrouwen die graag met elkaar in gesprek gingen om te delen waar ze tegenaan liepen tijdens en na de ziekte.
We weten dat er vanuit de medische wereld vaak weinig aandacht is voor de partner, terwijl die vaak ook behoefte hebben om te praten of om informatie te krijgen.
Olijf wil graag partners ondersteunen. Deze workshop is de start van het project “naasten”. We hopen in de toekomst met meer partners in gesprek te komen, zodat we weten waar hun behoeftes liggen en hen ondersteuning kunnen bieden die ze nodig hebben.
Dus vrouwen… Sleep je partner mee naar een volgende bijeenkomst!
Geschreven door: Wilma van der Ham