Op de Olijf Congresdag, 28 september gehouden in Zeist in Conferentiecentrum Woudschoten, werd de Betty Bos-Olijfprijs door de Olijf-voorzitter Jacqueline van Dijk uitgereikt aan Cor de Kroon, gynaecoloog-oncoloog in het LUMC. Ten overstaan van een goedgevulde zaal met 250 mensen overhandigde voorzitter Jacqueline van Dijk de prijs aan Cor.
Olijf is in 1987 opgericht en de prijs is vernoemd naar de eerste voorzitter, Betty Bos. De prijs wordt sinds 1990 uitgereikt, maar wordt niet jaarlijks uitgereikt. Hij hoeft ook niet per se uitgereikt te worden aan mensen verbonden met Olijf. Hij wordt met name uitgereikt aan personen die zich op een bijzondere manier hebben ingezet voor vrouwen met gynaecologische kanker of hun naasten.
Dit jaar is het bestuur van Stichting Olijf van mening dat Cor de Kroon de prijs verdient, als dank en blijvende motivatie voor zijn inzet op dit gebied. Jacqueline overhandigde Cor de Kroon het beeld, een oorkonde en een bos bloemen.
Tijdens de uitreiking vertelde Jacqueline waarom het bestuur van mening is dat Cor de prijs dubbel en dwars verdient:
“Cor zet zich als een waar ambassadeur in voor Olijf. Hij zit in de redactie van het Olijfblad en schrijft columns voor het blad. Hij deed mee aan de campagne ‘samen sta je niet alleen’ van Olijf. Hij is regelmatig spreker geweest op Olijfdagen en heeft meegedaan aan de Olijffilm.
Cor is zeer actief op social media: alles wat Olijf post, deelt hij. Hij spreekt zich uit over het belang van vaccinaties tegen het HPV-virus en het laten maken van uitstrijkjes en bereikt met al zijn posts veel mensen. Hij werft vrijwilligers voor Olijf door patiënten te benaderen op zijn poli. En hij is met zijn team uit het LUMC actief op kanker.nl in de discussiegroep ‘gynaecologische kanker’ en beantwoordt daar vragen van lotgenoten.“
Na het ontvangen van de prijs wilde Cor graag een dankwoord uitspreken. Hij merkte op dat hij het een eer vindt dat hij de prijs heeft ontvangen en zei dat het, naast iets te krijgen, nóg leuker is om iets te geven. Op deze Olijf Congresdag wilde hij graag ‘verbinding’ geven. Hij opende een grote boodschappentas en haalde een aantal grote bollen wol tevoorschijn. Hij gooide de bollen wol op verschillende plekken in het publiek en vroeg iedereen om het draadje om de vinger te winden (met de mededeling “niet te strak, we moeten ook leren loslaten!”) en daarna de bol verder te gooien naar een ander deel van het publiek, om op die manier een net te vormen.
Terwijl het publiek lachend aan de slag ging riep Cor nog een aanwijzing: “voor de foto’s op twitter moet het er wel een beetje strak uit zien!” Het publiek was heerlijk bezig met de wol. Iedereen lachte en de bollen wol vlogen over en weer door de zaal.
Jacqueline merkte op “Cor, je hebt er weer een zooitje van gemaakt. We hopen nog lang van je te mogen genieten!’, waarop Cor antwoordde “Ja, ik moet nu wel!”, wat voor hilariteit zorgde. Vervolgens ging de deur van de zaal open. Jacqueline: “Er komen nog een aantal mensen struikelend over draden de zaal ingelopen, die vragen zich af waar ze nu weer in verzeild zijn geraakt!” Het was een schitterende prijsuitreiking met een kostelijk einde.
Naderhand hebben we Cor nog om een persoonlijke reactie gevraagd.
Cor: “Ik vind het een enorme eer om deze prijs te ontvangen en ik word er ook wel bescheiden van. Het voelt ook als een opdracht zeg maar, ik vind dat ik het nu waar moet maken. Het is ook een blijk van waardering. Ik doe het voor de patiënten en als de patiënten vinden dat de manier waarop ik mijn vak bedrijf goed is en hen betrek in het verbeteren van de zorg voor patiënten met een gynaecologische kanker….door deze prijs wordt die manier ondersteund en dat is natuurlijk een waanzinnig compliment en het stimuleert mij heel erg om op deze weg door te gaan.”
We vroegen Cor vervolgens hoe lang hij al op deze manier bezig is: “Ja, dat vind ik dus wel grappig, dat vind ik relatief maar kort. Een jaar of vijf ben ik op deze wijze actief. Ik ben nog maar 10 jaar gynaecoloog-oncoloog. Zo iemand als Hans Nijman die net in de plenaire zaal sprak, die is al 15-20 jaar gynaecoloog-oncoloog. Dus dat maakt mij ook wel bescheiden en ik denk ik ‘hoezo krijg ik hem nu al, zijn er geen anderen?’, maar blijkbaar is er wel veel waardering voor wat ik doe.”
Ik denk dat we als Olijf met recht kunnen stellen dat Cor zijn bescheidenheid hem siert, maar misschien toch enigszins misplaatst is. Hij heeft een grote impact met alle activiteiten die hij ontplooit. En de waardering die wij daarvoor hebben is tot uiting gekomen bij het uitreiken van deze Betty Bos-Olijfprijs.
Geschreven door: Carolien Versteeg