Lees verder
Als iemand weet hoe belangrijk het is om mondig te zijn is het Corina wel. Ze heeft moeten vechten voor een debulkingoperatie om haar eierstokkanker te verwijderen. De reden: tunnelvisie en twijfel van de artsen. ‘Mijn eigenwijsheid heeft mijn leven gered, daarvan ben ik overtuigd.’
'Ik liep al maandenlang rond met buikklachten, en er waren al echo's en scans afgenomen. Maar alles was negatief voor kanker. Er waren wel vlekjes te zien, maar ze dachten dat het sarcoïdose was, een auto-immuunziekte die ontstekingen in je lichaam veroorzaakt. Maar ik voelde dat het niet goed zat. Mijn klachten pasten niet bij sarcoïdose. Helaas stonden de artsen in mijn ziekenhuis daar niet voor open. Totdat ik met hevige buikklachten op de spoedeisende hulp belandde op aanraden van de MDL-arts van een ander ziekenhuis. De scan wees uit dat ik veel vocht had in mijn buikholte. De arts-assistent vond het nodig om om halftien 's avonds te vertellen dat ik eierstokkanker had met uitzaaiingen op het buikvlies. Hij zei: "Gaat u maar naar huis om het te verwerken." Dat kwam bij mij over als: strop om de nek, krukje weggeschopt.
Kwaad op de onderzoekstafel
Corina nam daar geen genoegen mee. Ze dacht dat ze naar de spoedeisende hulp ging vanwege de sarcoïdose en daar prednison voor zou krijgen. 'Ik lag vloekend op de onderzoekstafel. Zei dat ik niet naar het ziekenhuis was gekomen voor zo'n mededeling. Ik wilde weten wat we gingen doen! Dat kon de arts-assistent niet zeggen. We gingen dus naar huis. Ik kwaad, en mijn man was in paniek. Mijn moeder is na een kort ziekbed aan kanker overleden en mijn man zag hetzelfde scenario met mij al voor zich.'
Uitzaaiingen in de longen?
De MDL-arts had al wel geregeld dat Corina zich de volgende dag bij de polikliniek Oncologie kon melden. Daar liep het niet lekker, omdat helemaal nog niet duidelijk was of de eierstokken de oorzaak waren. 'De hele ochtend heb ik gewacht, maar er gebeurde niets.’ Uiteindelijk kon ze terecht bij een MDL-arts die Corina verwees naar de gynaecoloog. Het bleek toch om eierstokkanker te gaan, maar er was wél wat aan te doen: chemo. Aanvankelijk kwam Corina niet in aanmerking voor een operatie, omdat de artsen van mening waren dat de vlekjes op haar longen uitzaaiingen waren. En dan zou een operatie geen zin hebben. Volgens Corina was het sarcoïdose, maar ze kreeg geen gehoor.
Verder kijken
Ze besloot contact op te nemen met haar huisarts. Via haar kwam haar medisch dossier van de afgelopen jaren bij haar oude ziekenhuis beschikbaar, inclusief scans van de longen waarop de sarcoïdose is te zien. Inmiddels had Corina een nieuwe interniste, die wél verder keek. Ze vergeleek de scans uit het oude ziekenhuis met de nieuwe beelden en ze kwam tot de conclusie dat Corina geen uitzaaiingen van de eierstokkanker in haar longen had. Corina kon worden geopereerd.
Corona
'Ondertussen was de corona volop uitgebroken, maar gelukkig ging de operatie door en is deze goed verlopen.’ Ze heeft net haar laatste chemokuur achter de rug. 'Ik ben blij met de artsen en verzorgenden. Ze hebben goed werk geleverd. Het is nu klaar, en ik voel me goed. Ik heb niet gevraagd naar prognoses, want statistieken zeggen me niet zoveel. We zien wel. Natuurlijk houd ik alle ontwikkelingen rondom eierstokkanker goed in de gaten, want ik wil niks missen.
Ik heb wel veel moeite met het feit dat ik de deur niet uit kan vanwege de corona. We wonen op een flat op 4-hoog en ik ben afhankelijk van de lift. Er zijn hier al besmettingen, dus ik sta liever niet met medebewoners in de lift. Om er toch uit te kunnen, verzamel ik mondkapjes. Als oud-verpleegkundige weet ik dat deze kapjes wel degelijk kunnen beschermen. Eigenlijk vind ik deze tijd moeilijker dan de periode waarin ik werd behandeld voor mijn eierstokkanker. Je krijgt geen grip op die corona. Het is afwachten. Ik hoop dat we het zo snel mogelijk onder controle krijgen.'
Corina vertelde haar verhaal in april 2020. Ondertussen kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.