Jolanda ontving al sinds haar 30e iedere vijf jaar een oproep van het bevolkingsonderzoek om een uitstrijkje te laten maken. Maar steeds verzon ze voor zichzelf weer een smoes waarom dat niet nodig was. De uitnodiging belandde dan vervolgens ergens in een lade waar hij uiteraard werd vergeten. En dit gebeurde iedere vijf jaar.
HPV zelfafnametest
‘Tot ik 45 werd en weer een uitnodiging kreeg, op de één of andere manier bleef de brief mij bezighouden. Toen ik een herinnering kreeg, besloot ik de HPV zelfafnametest te bestellen. Dan kon ik de test in mijn eigen omgeving, op mijn eigen tempo afnemen.’ Het nadeel van de HPV zelfafnametest is echter, dat wanneer het HPV-virus wordt aangetroffen, dit nog niet wil zeggen dat er ook sprake is van (een voorstadium van) kanker. ‘Maar ik had totaal geen klachten, dus ik dacht dat er niets aan de hand zou zijn.’
De uitslag
‘Tot de brief met de uitslag op de mat viel’, vertelt Jolanda. ‘Er was HPV gevonden en ik moest een afspraak maken bij de huisarts voor een uitstrijkje. Ik schrok me rot, hoe kan dat nou? Ik besloot meteen de huisarts te bellen zodat ik niet weer allerlei smoesjes voor mezelf ging verzinnen waarom het niet nodig zou zijn.’ Een week later kon zij terecht. ‘Ik was veel te gespannen waardoor het uitstrijkje erg gevoelig was, ook bloedde het, maar dat gebeurde wel vaker, vertelde de assistente mij.’ Volgens de assistente zag de baarmoedermond er verder rustig uit, dus Jolanda verwachtte ook nog steeds een goede uitslag.
Verwijzing naar de gynaecoloog
Anderhalve week later werd Jolanda gebeld. ‘Ik liep in de stad, ik weet het nog precies. De huisarts belde dat de uitslag van het uitstrijkje binnen was en dat het niet goed was.’ De huisarts vertelde dat de uitslag een pap 3b was en stuurde Jolanda door naar de gynaecoloog. ‘Het was op dat moment alsof iemand mijn keel dichtkneep.’ Jolanda heeft al veel meegemaakt in haar familie op het gebied van kanker en vroeg zich af of zij de volgende zou zijn. Ze maakte een afspraak in het ziekenhuis bij een gynaecoloog en paar weken later kon ze terecht. ‘De gynaecoloog was een vriendelijke dame die heel duidelijk uitlegde wat ze ging doen. Ik was zo nerveus.’
Lisexcisie
Uiteindelijk besloot de gynaecoloog een lisexcisie in de operatiekamer te doen, mede omdat Jolanda zich totaal niet kon ontspannen. Jolanda kreeg daarvoor een roesje. (Tijdens een lisexcisie verwijdert de gynaecoloog een laagje van de baarmoedermond waar de onrustige cellen zijn gevonden voor verder onderzoek - redactie). Dat betekende dat Jolanda wel een aantal weken moest wachten, maar dat had zij er graag voor over.
De diagnose
Na 3 weken kreeg Jolanda de uitslag. ‘Ik had CIN3, wat betekende dat ik echt een voorstadium van baarmoederhalskanker had. De snijranden waren niet schoon. Normaal doen ze dan nogmaals een lisexcisie, maar in mijn geval wilden ze mijn lichaam het voordeel van de twijfel geven en het de kans geven om het zelf op te ruimen.’ Het komt vaker voor dat een lichaam na een lisexcisie een soort van boost krijgt om zelf keihard aan het werk te gaan. Dat betekende dat Jolanda na drie maanden weer een uitstrijkje moest laten maken in het ziekenhuis. Dat heeft zij ook gedaan en drie weken later werd zij gebeld. ‘Door een bijna jubelende gynaecoloog, de uitslag was onverwachts goed: ik had pap 1! De gynaecoloog was net zo enthousiast als ik, omdat dat schijnbaar niet zo vaak voorkomt en zeker niet omdat het in eerste instantie allemaal best ernstig leek.’
Controle
Jolanda bleef nog wel even onder controle staan van het ziekenhuis en moest een jaar later weer terugkomen. Door corona werd dat wat vertraagd en is zij uiteindelijk 1,5 jaar later weer voor controle geweest. Gelukkig was de uitslag nog steeds goed, het blijft pap 1. Jolanda hoeft nu niet meer naar het ziekenhuis voor controle en kan gewoon weer wachten op een oproep van het bevolkingsonderzoek.
Oproep voor andere dames
Jolanda wil door deze ervaring alle dames die twijfelen, geen zin hebben of het te druk hebben dringend verzoeken om toch écht te gaan wanneer je een oproep krijgt voor een bevolkingsonderzoek. ‘Het is geen leuk onderzoek dat weet ik, maar wat zijn 5 minuten als je je leven ermee kunt redden? En je hoeft niet altijd klachten te hebben, ik had ook totaal geen klachten en toch was het goed mis!’
Jolanda schreef haar verhaal zelf in juli 2023. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.