Deel via

Na een periode van darmklachten werd uiteindelijk de diagnose eierstokkanker gesteld. Karin valt gelijk met de deur in huis: ‘De klachten bij dit soort kanker zijn vaak zo onduidelijk, dat ik vrouwen op het hart wil drukken zich door te laten verwijzen naar een gynaecoloog bij onverklaarbare buikklachten. Artsen denken er niet altijd zelf aan’. De diagnose kwam extra hard bij haar binnen. Vijf jaar daarvoor had ze namelijk haar partner aan kanker verloren. Ze schrok ook van de negatieve verhalen over eierstokkanker op internet. Zij besluit positief te blijven en niet te veel stilstaan bij de afloop ervan.

Karin J 1500x500 px

Karin heeft sinds 2018 eierstokkanker. Na een operatie en chemo’s werd begin dit jaar een uitzaaiing in haar buik geconstateerd. En niet veel later was daar de corona pandemie. Ondanks dat is de behandeling in het AVL gewoon doorgegaan. Waar ze wel mee gestopt is, is haar werk. ‘Ik wil mijn tijd liever besteden aan mijn kinderen en vriendinnen’. Ze slikt nu een groei remmend kankermedicijn en krijgt binnenkort duidelijkheid of deze solitaire tumor wordt bestraald.

Blijven werken geeft dagritme
Voordat Karin in februari 2019 werd geopereerd, is ze halve dagen blijven werken. Als functioneel beheerder op afdeling ICT van het AVL. De vertaalslag maken van het dagelijkse zorgproces naar de techniek was helemaal haar ding. Ze wilde haar collega’s blijven zien, om zo dagelijks ritme te behouden en gezellige bakkies koffie niet te hoeven missen. Vanaf het begin is ze naar collega’s open geweest over de kanker. ‘Ik wilde dat zij mij alles konden vragen, maar ook dat ik kon zeggen dat ik bijvoorbeeld een mindere dag had’. Toch was het ook lastig om na de operatie en daarop volgende chemo’s goed aan te voelen waar haar grenzen lagen. Door schade en schande wijs geworden, weet ze nu dat je niet door moet gaan als je moe bent.

Door bloggen sta je niet alleen
Karin deelt onder pseudoniem Zilvervlerk haar ervaringen op kanker.nl. Met haar blogs wil ze met anderen delen hoe zij omgaat met de moeilijkheden die ze op haar weg tegenkomt. ‘Iedereen die mij kent weet dat bij mij het glas half vol is, en daar vanuit ben ik afgelopen tijd gaan schrijven’. Ze vertelt dat de naam Zilvervlerk komt van een voor haar dierbaar jeugdboek. In dit boek kiest een kleine vleermuis tegendraads een andere weg, waarmee het in het verhaal goed afloopt. Dat wilde ze ook, haar eigen pad bewandelen en als het kan met goede afloop. Vele vrouwen hebben inmiddels gereageerd op de blogs. ‘Hopelijk heb ik de vrouwen en hun naasten kunnen helpen met mijn verhalen’. De vele reacties gaven haar zelf ook steun.

Lifestyle advies voor noodzakelijke energie
Naast het schrijven is Karin ook veel gaan bewegen. Ze kreeg de kans om mee te doen aan de PADOVA studie in het AVL. Hierin wordt onderzocht of een kracht- en duurtrainingsprogramma in combinatie met voedingsadviezen patiënten meer energie geeft tijdens de chemo’s. Door 2x per week mee te doen met oncologische fysiotherapie had ze genoeg energie tijdens de behandelingen, haar kracht nam zelfs toe. Blijven bewegen raadt ze overigens iedereen aan. ‘En kom je er niet uit, neem een oncologische fysiotherapeut in de arm!’

Even negatief zijn mag ook
Tijdens de chemo’s was er veel vermoeidheid, maar ze was niet misselijk of ziek. Hoofd rechtop kon ze doorgaan, daarbij ondersteund door een Gestalt therapeut die ze nog kende uit de tijd dat haar partner kanker had. ‘Je hebt iemand nodig die onbevangen vragen kan stellen, je een spiegel kan voorhouden’. Nu de mogelijkheden niet meer onbeperkt zijn, is het wel spannender. Gaat er wel of niet bestraald worden? In afwachting van dat besluit had ze afgelopen weken even een flinke dip. Nadat ze te horen had gekregen dat die tumor er weer zat, zo kort na de chemokuren van afgelopen zomer, heeft het langer geduurd voordat zij zich er overheen kon zetten. ‘Maar nu ben ik weer positief’. Niet langer in mineur dus, en anders heeft Karin haar vriendinnen nog (zie op de foto). Alleen wat mist ze de knuffels in coronatijd!

Karin vertelde haar verhaal in november 2020. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.



Deel via

Lees verder...

  1. 8 november 2024 Madelon (32): ‘Waarom moet ik alles wat vrouwelijk is opgeven? Waarom moet ik mijn toekomstbeeld opgeven?’
    Lees verder
  2. 20 oktober 2024 Marianne (43): ‘Ik heb een heel mooi leven, ondanks dat ik kanker heb gehad.’
    Lees verder
  3. 29 augustus 2024 Marly (70): 'Ik vertrouwde het niet en had gelijk'
    Lees verder