Deel via

Miranda vindt opnieuw haar jeugdliefde na een pittige scheiding en het geluk lacht haar weer toe. Niks lijkt hun “teruggevonden” geluk nog in de weg te staan. Totdat ze zich niet zo lekker voelt en zich meldt bij de huisarts met klachten die haar wereld in korte tijd totaal op zijn kop zet.

Miranda ervaringsverhaal

December 2021
Het is december 2021 en Miranda voelt zich niet zo lekker. Al enige tijd heeft ze last van bloedverlies ondanks haar spiraaltje, ook tijdens en na gemeenschap met haar man. Ze heeft continu een “vol gevoel” en is erg moe. Omdat menstruatie uitblijft en haar buik steeds meer toeneemt in omvang en daarbij erg gevoelig is, komen er zelfs zwangerschapstesten aan te pas, maar deze geven telkens een negatieve uitslag.

Na een opeenstapeling van al deze klachten meldt ze zich daags na kerst bij een vervangende huisarts. Deze vond haar buikomvang zorgwekkend en gaf een klysma mee voor hopelijk wat verlichting en tegelijkertijd een afspraak om de volgende ochtend een echo te laten maken bij haar eigen huisarts.

Hier klopt iets niet
Bij binnenkomst vertrouwde de huisarts het gelijk niet en de echo bevestigde zijn vermoeden. Haar huisarts zei: “Ik zie een gezwel in je buik wat hier niet hoort te zitten. Miranda kon gelijk bij de assistente bloed laten prikken en moest dezelfde dag nog door naar de spoedeisende hulp voor een uitgebreide echo en verder bloedonderzoek. Ze wordt gerustgesteld door een bekende die de bloedafname doet: Het kan van alles zijn. En hoewel zij haar angsten opzij probeert te zetten, blijkt het tegendeel waar te zijn.

Uit de onderzoeken blijkt dat er een tumor op haar rechtereierstok zit en de volgende dag staat er een afspraak gepland bij de gynaecoloog voor een uitgebreid inwendige echo en een scan om te kijken of er uitzaaiingen zijn.

Eierstokkanker is de diagnose
“Daar sta je dan. 42 jaar, gelukkig in de liefde en trotse mama van 2 dochters, destijds 14 en 5 jaar oud. Leg het ze maar eens uit. De oudste weet hoe het leven werkt, weet hoe het werkt met gezond en ziek zijn. Als het je moeder betreft, wordt het verhaal natuurlijk anders, al is een semi-volwassen gesprek wel haalbaar. Ben je 5, dan behoeft het Jip & Janneke taal. Maar zo goed als het kon, zijn ze op de hoogte gebracht van mama’s ziek zijn en zijn openheid en positiviteit het motto van de dag.”

Mark, haar man, moet dealen met een situatie die veel verdriet oproept. Zijn 1ste vrouw is op 29-jarige leeftijd overleden aan acute leukemie. Het is pijnlijk wanneer je de liefde opnieuw hebt gevonden en de toekomst onzeker is wanneer kanker wederom een diagnose is.

Klaar voor een operatie
Een paar dagen na de onderzoeken en scan, meldt Miranda zich op de afdeling bij de gynaecoloog-oncoloog om alles te bespreken en een operatie in te plannen. De operatie volgt in januari. Ze verwijderen een tumor van 8 kilo en ze moet afscheid van beide eierstokken, eileiders en blindedarm. Onzeker was of zij met een stoma wakker zou worden.

“Het is vreselijk een operatie in te stappen waarin verschillende scenario’s denkbaar zijn, maar waarvan je de uitkomst niet weet. Dat ze niet weten wat ze aantreffen bij het verwijderen van de tumor. Bij het wakker worden in de uitslaapkamer werd mij niks verteld. Geen enkele verpleger kon mij vertellen hoe het was gegaan en wat er gevonden was tijdens de operatie. Het enige wat ik wilde weten was of er een stoma geplaatst was, dit bleek niet het geval. Daaropvolgende alleen de zin; de arts komt u straks alles vertellen” Tijdens dat gesprek vertelde de arts dat de operatie goed was verlopen. De tumor was verwijderd en het zag er naar uit dat de kanker “verwijderd” was.

Mijn steun en toeverlaat
“Tijdens mijn ziek zijn heeft Mark de zorg gedragen voor mijn dochters. Hij is mijn steun en toeverlaat geweest in deze periode. Pas kort samen en dan een diagnose krijgen die verdriet oproept, maar toch klaar staan voor ons. Dat is fantastisch. De band die hij met mijn dochters heeft is bijna niet te beschrijven, ze zijn gek met elkaar. Daarnaast hebben we na de diagnose Hollie, onze Duitse herder, in het gezin opgenomen. Zij is degene die me op alle moeilijke momenten er echt doorheen heeft getrokken. Zonder mijn man, kinderen en Hollie, stond ik niet waar ik nu sta.”

Energie en verdelen
Inmiddels is Miranda bijna 2 jaar verder. Om de 3 maanden heeft zij controle in het ziekenhuis. Miranda vertelt dat het nog steeds lastig is om energie te verdelen. “Ik ga binnenkort weer volledig aan het werk, als interieurverzorgster in een verzorgingstehuis. Ik geniet van mijn werk en hoop binnenkort de opleiding tot helpende te kunnen starten, om zo meer te kunnen betekenen op dit gebied.”

Leuke uitstapjes vindt ze heerlijk, al moet ze daarna wel bijtanken. Dit zorgt ervoor dat ze soms liever gewoon thuisblijft, dan zich te begeven in het feestgedruis.

Vervroegde overgang
Miranda slikt anticonceptie tegen de vervroegde overgang, maar de stemmingswisselingen die dit met zich meebrengt vindt ze soms best lastig. “Aan de kanker heb ik een heel kort lontje overgehouden en ik ben niet meer de Miranda die ik was. Daarnaast is het onbezorgde ervan af. Ik ben alerter, zeker ook op mijn dochter van 16, alle signalen neem ik serieus. In 2022 werd ik zo ziek, dat ik op de spoedeisende hulp terecht kwam en gelijk een scan kreeg. Mijn eerste gedachten zijn dan; het zal toch niet? Gelukkig was het onschuldig, maar de angst zit er enorm in.“

Therapie
Met het verwerken van de diagnose eierstokkanker en de daarbij behorende operatie, zijn ook niet verwerkte trauma’s uit het verleden naar boven gekomen. Miranda heeft met EMDR-therapie heel hard gewerkt om dit allemaal een plek te geven. Dat heeft tijd nodig gehad, maar ze is heel blij dat ze deze therapie heeft gevolgd. Hierdoor heeft ze nu meerdere dingen kunnen afsluiten.

Trek aan de bel!
Miranda ziet haar toekomst zeker positief in. Ze wil nog graag meegeven aan ieder ander met klachten, angsten of twijfel: “Vertrouw op je onderbuikgevoel! Heb je het gevoel dat er iets niet klopt, blijf de huisarts bellen. Jij kent je lichaam als geen ander. Wees niet bang, ga! Ook met vage klachten, onzekerheid of angst.”

Miranda vertelde haar verhaal in november 2023. Intussen kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.



Deel via

Lees verder...

  1. 8 november 2024 Madelon (32): ‘Waarom moet ik alles wat vrouwelijk is opgeven? Waarom moet ik mijn toekomstbeeld opgeven?’
    Lees verder
  2. 20 oktober 2024 Marianne (43): ‘Ik heb een heel mooi leven, ondanks dat ik kanker heb gehad.’
    Lees verder
  3. 29 augustus 2024 Marly (70): 'Ik vertrouwde het niet en had gelijk'
    Lees verder