“In het voorjaar van 2018 had ik al een tijdje wat bloedverlies tijdens het vrijen. Ik vertrouwde het niet en liet een uitstrijkje maken bij de huisarts. Ik werd doorgestuurd naar de gynaecoloog en kreeg daar de diagnose baarmoederhalskanker.
Ik vind het belangrijk om mijn verhaal te delen, omdat ik denk dat veel vrouwen zo’n klacht negeren. Ze denken dat het erbij hoort of ze zijn bang voor het onderzoek en de uitslag. Toch is het heel belangrijk om er op tijd bij te zijn!
Gelukkig was ik er nog op tijd bij, was mijn huisarts heel alert en kon ik worden behandeld. Veel vrouwen denken dat tussentijds bloedverlies op mijn leeftijd bij de overgang hoort. Je slijmvliezen worden dunner en dus kun je tussendoor wat bloed verliezen. Toch vertrouwde ik het niet en nam ik het zekere voor het onzekere. Daar ben ik achteraf heel erg blij om!
Vertrouwen
De diagnose baarmoederhalskanker maakte mij heel strijdvaardig. Ik dacht dat ik deze klus wel zou klaren, hoe dan ook. Ik woon alleen, maar ik heb twee volwassen kinderen. Zij hebben mij enorm gesteund. Ook van mijn vrienden en familie heb ik veel steun gehad. Samen hadden we er vertrouwen in en goede hoop dat het goed zou komen.
Het leven ziet er (weer) mooi uit. Ik heb een behandelingsprogramma van zes weken doorlopen waarin ik bestralingen en chemo kreeg. Mijn tumor zat namelijk te dicht bij de blaas, zodat een radicale baarmoederverwijdering niet mogelijk was. Het was een zware tijd, vooral de laatste weken van de behandeling. Van de bestraling voelde ik niks, maar mijn lichaam kreeg wel een opdonder en dat ging ik merken aan mijn darmen en algehele gestel. Ook de chemo had invloed op mijn lijf, ondanks dat het maar een lichte kuur was en ik gelukkig maar weinig bijwerkingen had. In de laatste weken van mijn behandeling kreeg ik vier inwendige bestralingen (brachytherapie). Dat vond ik iets wonderbaarlijks en ik heb het als zwaar ervaren. Maar ja, het was wel heel erg effectief!
Ik heb tijdens de behandelingen –naast de steun van mijn kinderen- ook veel steun van mijn vriend gehad. We hebben er vaak en goed over gesproken en hebben er altijd positief in gestaan. Dit was erg fijn voor mij.
Het gaat goed
Vooralsnog is mijn prognose heel goed. In augustus heb ik nog een MRI gekregen om te kijken of de tumor helemaal weg is. De uitslag was positief! De tumor is compleet weg, dus ik kan weer vooruit kijken.
Vanaf dag één ben ik heel positief geweest. Heb vertrouwen, blijf positief en ga vooral niet steeds het internet afstruinen voor informatie. Jij bent wie je bent en iedereen heeft een eigen verhaal.
Met mij gaat het nu goed!”
Jacqueline heeft haar verhaal zelf geschreven in september 2018. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.