Lees verder
Karen deed op haar 30ste mee aan het bevolkingsonderzoek en daar kwam uit dat ze afwijkende cellen had (pap 3B). Het bleek een voorstadium van baarmoederhalskanker te zijn, waar ze nu nog steeds voor in behandeling is.
De stem van de huisarts
‘Ik had geen haast met de afspraak voor het bevolkingsonderzoek, want ik voelde me goed en had geen klachten. Toevallig moest ik bij de huisarts zijn voor wat anders en toen heb ik gelijk een uitstrijkje laten maken.’ Karen werd door haar huisarts gebeld met de uitslag. Het was niet goed. ‘Van de uitslag zelf was ik niet zo onder de indruk, ik had eigenlijk niet door wat pap 3B betekende, maar waar ik wel van schrok was de stem van mijn huisarts.’
Met een doorverwijzing voor de gynaecoloog op zak ging Karen naar het ziekenhuis. ‘Ik dacht dat ik alleen een gesprek had, maar er vond ook een coloscopie plaats en er werden een aantal biopten genomen. Dat vond ik best heftig, zeker omdat ze de wondjes niet dicht kregen. Dat duurde uiteindelijk 45 min. Tegelijkertijd vond ik het ook wel interessant om te zien wat er van binnen gebeurde.’
Na drie lisexcisies zaten de onrustige cellen er nog
De uitslag van de biopten was CIN3. Er werd een lisexcisie op de operatiekamer voorgesteld. De ingreep ging goed en na een half jaar moest Karen weer op controle komen. ‘Toen bleek het weer terug te zijn. Ze kunnen niet verklaren waarom dat gebeurt. Ik sportte veel, leefde gezond en ben op aanraden van het ziekenhuis gestopt met roken.’
Na drie lisexcisies werd ze doorverwezen naar het AMC. ‘Ik werd erg onzeker over mijn lichaam. Waarom ruimt mijn lijf dit niet op? Waarom gebeurt dat bij andere vrouwen wel? En waarom heb ik nooit signalen gehad?’ Karen ging zich inlezen en kwam er toen achter dat het bij een kleine groep vrouwen blijft terugkomen.
Het immuunsysteem aan het werk
Haar laatste behandeling heeft in januari 2022 plaatsgevonden. Toen heeft zij een laserbehandeling gehad die de bovenste laag van haar vagina en baarmoederhals heeft verwijderd. ‘Daarvoor heb ik ook nog HPV-vaccinaties gehad en ruim 16 weken Imiquimod crème (Aldara crème) gebruikt. Dat breng je in en dat maakt de buitenste laag van de vaginawand en baarmoederhals kapot, waardoor je immuunsysteem aan het werk moet. Je krijgt wonden van binnen en je kan je voorstellen dat dat echt niet prettig is. Het voelde alsof ik constant griep had en intiem zijn zat er in deze periode ook niet in.’
Bij de laatste controle bleek Karen pap 2 te hebben. ‘Dat is voor mij een hele goede uitslag en geeft hoop voor de toekomst. Voor het eerst heeft er iets gewerkt en is mijn pap naar beneden gegaan. Wel is het nog onduidelijk hoe het verder gaat. Als het bij de volgende controle weer mis is, dan kan het zijn dat ik nog een paar keer met de laser behandeld moet worden of dat mijn baarmoeder verwijderd wordt tijdens een operatie. En zelfs dan nog is de kans groot dat er een aantal onrustige cellen achterblijven. Mijn lijf ruimt het gewoon niet op.’
Kinderwens
Lichamelijk heeft ze nog geen schade ondervonden van alle behandelingen, maar mentaal heeft Karen het zwaar gehad. ‘Zo’n twee jaar geleden heb ik om hulp gevraagd. Ik had toen een sterke kinderwens en was erg onzeker over het functioneren van mijn lichaam. ‘Was ik maar niet naar dat bevolkingsonderzoek gegaan, dan had ik al deze ellende niet’, dacht ik vaak. De gesprekken met de medisch psycholoog hebben me goed gedaan. Inmiddels weet ik dat het juist goed is dat ik wel ben gegaan en speelt de kinderwens ook niet meer. Ik heb een nieuwe partner en hij heeft een zoontje van 5. Het is wat mij betreft goed zo. De kinderwens is niet weg, maar speelt geen rol meer. Het geeft me rust dat ik nu de keuze heb gemaakt dat ik niet perse eigen kinderen wil en dat het niet voor mij besloten is.’
Voorstadium heeft ook een grote impact
Ieder jaar een ingreep vergt wat van je. ‘Ik vond het vooral voor mijn werkgever vervelend, want ik ben toch regelmatig afwezig geweest. En na zo’n ingreep mag je een aantal dingen niet, zoals sporten of naar de sauna. Dat voelt als een extra straf. Toch probeer ik echt in het hier en nu te leven en te genieten van dingen. Ik ben niet meer zo gespannen als eerst voor een controle of ingreep. Ik heb nu al zoveel meegemaakt, dat ik weet dat een volgende ingreep ook wel doorkom.’
Karen deelt haar verhaal, omdat ze wil laten zien dat ook een voorstadium van baarmoederhalskanker een grote impact op je leven kan hebben. ‘Het is gelukkig maar bij een kleine groep vrouwen dat een voorstadium niet weg te behandelen is, maar ik heb afgelopen jaren informatie gemist. Het heeft gevolgen als je zes keer een lisexcisie krijgt of langdurig Imiquimod crème moet gebruiken. Wat dat met je doet is alleen op mijn verzoek besproken en dat vind ik jammer. Ik hoop dat ik door mijn verhaal te delen iets kan bijdragen aan het verbeteren van de informatievoorziening voor deze groep vrouwen.’
Karen vertelde haar verhaal in september 2022. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.