Deel via

"Als kind was ik overtuigd van het feit dat ik op een dag moeder zou worden. Als jongste kind van een hard werkend en liefdevol gezin met hier en daar wat drama’s, groeide ik op tot een zelfstandige, zelfverzekerde tiener met een gezonde dosis zelfvertrouwen.

Karin

Op mijn 17e ging ik het huis uit om te studeren en dit was in mijn optiek de beste ervaring ooit! Mijn studententijd was roerig, plezierig en fantastisch. Vriendjes kwamen en gingen weer en na mijn studie belandde ik in Eindhoven waar ik, na een nare break-up, een leuke tijd als single, op 22 jarige leeftijd mijn ware tegenkwam. Een knappe Engelsman die de wereld stil deed staan toen we elkaar in de ogen keken. Dit was het, ik had mijn soulmate ontmoet… Na 3 jaar daten hebben we in 2005 een huis gekocht en was het leven goed samen.

Kinderwens
Het onderwerp kinderen was vaak besproken, voor mijn man waren kinderen geen must en gedurende een aantal jaren was dit voor mij ook zo. Ik was carrière aan het maken, we hadden samen veel plezier, reizen, concerten bezoeken en met de gewoonlijke ups en downs leefden we een fijn leven. Rond mijn 30e verjaardag laaide mijn kinderwens groots op. Mijn man is 13 jaar ouder dan ik en ik vond dat we niet te lang meer moesten wachten.

Gelukkig was er begrip en support voor mijn wens om moeder te worden en ergens in 2008 stopten we met het gebruik van voorbehoedsmiddelen. Mijn cyclus was altijd zeer regelmatig en toen dit veranderde groeide mijn hoop op een zwangerschap ook. Ik begon te kijken naar babykleertjes, buggy’s, etc. Een aantal van mijn vriendinnen waren al moeder en ik kon niet wachten totdat ik ook moeder zou zijn.

Klachten
In 2010 kreeg ik last van een onregelmatige cyclus en contactbloedingen en ging ik naar de dokter om te laten onderzoeken waardoor dit veroorzaakt werd. Alle onderzoeken kwamen zonder duidelijke uitslagen terug, terwijl mijn symptomen bleven. In juni 2010 zijn wij getrouwd en een tijdlang leek alles wat rustiger. Tot onze huwelijksreis in november 2010.

De bloedingen werden zo hevig dat ik na terugkomst meteen teruggegaan ben naar het ziekenhuis. Gedurende een jaar ben ik binnenstebuiten gekeerd en werd mij aangeraden terug aan de pil te gaan, te stoppen met de pil, zwanger te raken, niet zwanger te raken en verschillende operaties te ondergaan. Na nog eens 6 maanden van verdere onderzoeken kreeg ik uiteindelijk in mei 2012 de diagnose; baarmoederhalskanker.

Mentaal in shock
Drie weken later is mijn baarmoeder verwijderd en na een week in het ziekenhuis werd ik naar huis gestuurd. Kankervrij, een lijf aan gort en mentaal in shock. Wat gedurende mijn onderzoeken altijd voorop stond was dat mijn gezondheid boven alles ging, dus stortte ik mij op mijn herstel en het omgaan met het feit dat ik een kankerpatiënt was. De hulp die we kregen op het gebied van zorg na kanker was overweldigend, zeer nuttig en ondanks vele hobbels op de weg en extra operaties in de jaren erna, voel ik me geen patiënt meer. Ik voelde me wel beroofd!

Beroofd
Beroofd van onze dromen, plannen, mijn vrouwelijkheid… Ondanks de hulp die we kregen rondom het ziekteproces en het herstel hiervan, vonden we nergens hulp voor het omgaan met onvruchtbaarheid en kinderloosheid. Het feit dat ik 33 was, kinderloos met een kinderwens, werd gewoon genegeerd. Andere opties om kinderen te krijgen zijn om verschillende reden geen optie voor ons.

Ik stortte mezelf op mijn werk, mijn sociale leven, hernoemde mezelf “Beste Tante van de wereld”, ging weer reizen, liep halve marathons, deed een yoga teacher training, nam een baan waarbij ik 70% van mijn tijd moest reizen, werd vrijwilliger bij Stichting Olijf (en haalde met hardlopen geld op voor ze) en plande onze lang geplande verbouwing. Ik was er weer en alles was goed (ik negeerde met veel plezier de emotionele uitbarstingen die ik regelmatig had). Ik kocht een boek over ongewenste kinderloosheid ergens in de zomer van 2015, dat ik na het lezen van twee hoofdstukken, hoogmoedig op een plank heb gezet. Ik kon het allemaal wel alleen.

Tot een dag in oktober 2016….
Ik was een muur aan het verven in een kamer die we altijd als kinderkamer hadden gezien en een emotioneel nummer op de radio raakte me uit het niets diep in m’n hart. Mijn benen werden slap en ik zakte als een hoopje in elkaar op de grond waar ik huilde. En huilde. Vanuit het diepste donkerste deel van mijn lijf schreeuwde ik het uit om de dood van mijn moeder-zijn. Dit was het moment waarop ik mij realiseerde dat ik hier niet meer voor weg kon blijven rennen. Ik moest mezelf dwingen om te stoppen met over-compenseren, want eerlijk gezegd was ik zo ongelukkig met wie ik geworden was, dat ik mezelf volledig kwijt was. Ik wilde geen pijn meer voelen.

De opluchting die ik voelde toen ik dit aan mezelf en mijn omgeving toe gaf, was immens. Ik zocht het boek weer op en na het vinden van de bijbehorende website, boekte ik een skype afspraak met de oprichtster van Gateway Women. Na drie minuten met haar gesproken te hebben, voelde het alsof ik in een warm bad zat. Een gevoel van behoren waar geen uitleg nodig is en waar geen oordeel is.

In 2017 heb ik een jaar lang het online bee programma gevolgd en in september dat jaar ben ik naar een Reignite weekend in London geweest. Hier heb ik mijn echte vuurtje weer teruggevonden en dit voelde oprecht als de kers op de taart van mijn rouwproces omtrent mijn kinderloosheid. Sindsdien voel ik me lichter, sta ik meer open en accepteer ik mezelf en mijn verhaal. Ik ervaar nog steeds moeilijke momenten, echter definiëren deze mij niet meer als vrouw.

Gateway Women Benelux
Inmiddels werk ik parttime als Change Management Expert bij een groot bedrijf in Noord-Brabant, waar ik teams en individuen begeleid in verandertrajecten. Daarnaast werk ik voor Gateway Women. Voor hen geef ik workshops in binnen- en buitenland, begeleid het online mentorship-programma “Finding your Plan B” en run Gateway Women Benelux om ook in Nederland en België vrouwen de steun te kunnen bieden in hun reis naar het creëren van een betekenis vol leven zonder kinderen.

Tevens geef ik lezingen, spreek ik met zorgverleners en werk ik samen met het KWF en Kanker.nl om meer aandacht te geven aan ongewenste kinderloosheid na kanker.

Naast dit alles ben ik dit jaar gestart met de 2 jarige post-HBO opleiding “Omgaan met Verlies” bij Het Land van Rouw. Mijn kankerdiagnose heeft mijn leven volledig ontwricht, maar ik ben trots op hoe ik dit nu weet om te zetten in iets wat mij voldoening geeft en zo anderen verder kan helpen!

(2022) De website Gateway Women Benelux is niet meer in de lucht. De internationale website bestaat wel nog: https://gateway-women.com/, maar wordt niet door Karin beheerd.

Karin werkte in februari 2020 voor KWF mee aan een video over de impact van baarmoederhalskanker en het belang van de HPV vaccinatie. Bekijk de video >>

Karin vertelde haar verhaal in februari 2020. Inmiddels kunnen er veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.

Video van Karin voor campagne KWF

Voor een campagne van KWF Kankerbestrijding over het belang van het bevolkingsonderzoek naar baarmoederhalskanker en de HPV vaccinatie, vertelt Karin haar verhaal. Bekijk de video hieronder.



Deel via

Lees verder...

  1. 22 maart 2024 Madelon (34): '14 dagen kanker, dat moet te doen zijn'
    Lees verder
  2. 21 maart 2024 Ilse (36): ‘Ik had geen klachten, dus het nieuws kwam heel onverwachts
    Lees verder
  3. 11 maart 2024 Jessica (41): 'Je moet weer re-integreren in je leven'
    Lees verder