Dat haar hartkloppingen te maken hadden met een voorstadium van baarmoederhalskanker, had Marion (33) nooit kunnen bedenken. Haar menstruaties waren heftig, maar of die heviger waren dan die van andere vrouwen wist ze niet. “Door die hoge hartslag besloot ik toch maar naar de dokter te gaan. En na een aantal onderzoeken werd ontdekt dat ik draagster van HPV ben en ik een voorstadium van baarmoederhalskanker had.”
Marion, toen 31 en moeder van twee, was vastbesloten na de uitslag: haar baarmoeder moest eruit. De wettelijke bedenktijd die ze daarvoor in acht moest nemen, was een noodzakelijk kwaad; haar beslissing stond vast. “Het enige dat ik kon denken was: ‘ik wil geen kanker in mijn lijf’ en ‘ik wil negentig jaar worden’. Dus toen de gynaecologe de opties opsomde, zei ik: ‘haal mijn baarmoeder er maar uit, ik wil dit nooit meer krijgen.”
Veel bloedverlies
Terug naar september 2018 toen Marion last had van hartkloppingen. De huisarts stuurde haar door naar een cardioloog, ze liep een tijdje met een kastje dat haar hartslag mat. Omdat ze ook vertelde over de hevige bloedingen die ze maandelijks had, kreeg ze ook een verwijsbrief voor de gynaecoloog. “Toen ik de huisarts vertelde dat ik veel bloed verloor, vroeg hij wat veel was. Daarop kon ik geen antwoord geven, want ja, wat is veel? Je hebt geen vergelijkingsmateriaal.” Haar bloed werd onderzocht en een uitstrijkje werd gemaakt. De uitslag was Pap3 en CIN 3. Bovendien had Marion een groot tekort aan ijzer, waardoor ze de hartkloppingen kreeg. Naar aanleiding van de uitslag van het uitstrijkje werd weefselonderzoek gedaan. “Na twee weken kreeg ik daarvan de uitslag bij de gynaecologe. Omdat ik ervan uitging dat het in orde was, schrok ik toen ik hoorde dat ik een voorstadium van baarmoederhalskanker had. Van HPV had ik nog nooit gehoord en ook toen ik erop googelde kon ik er nauwelijks iets over vinden. Vanwege het voorstadium van baarmoederhalskanker én de klachten door het vele bloedverlies koos ik, in overleg met de gynaecologe, ervoor om mijn baarmoeder te laten verwijderen.”
Breekpunt
Na het verwijderen van haar baarmoeder, werkt Marion hard aan haar herstel. “Het duurde lang voordat ik weer de oude was, maar ik bikkelde door. Toen iemand vertelde dat ze zwanger was, brak ik. Ik moest zo hard huilen en ik realiseerde me dat er nog veel onverwerkt verdriet zat.” Achteraf weet Marion wat ze heeft een gemist: een nabehandeling. “Een voorstadium van kanker is geen kanker zo wordt geredeneerd. Dus na mijn operatie, was het klaar. Maar voor mij begon het toen eigenlijk pas.” Ze durft nauwelijks meer op haar lichaam te vertrouwen en ontwikkelt hypochondrie. Door gesprekken met professionals krijgt ze weer vertrouwen en haalt ze alles uit het leven wat erin zit en geniet van elke dag.
Missie
Ook heeft ze een missie: benadrukken hoe belangrijk het is om elke vijf jaar een uitstrijkje te laten maken. “Als ik vrouwen hoor zeggen dat ze geen gehoor geven aan de oproep, vertel ik mijn verhaal. Ik wist ook niet dat het HPV-virus in mijn lijf zat en ik was er op tijd bij. Maar het had ook anders kunnen aflopen.” Op basisscholen wil ze voorlichting geven. Meisjes, maar ook jongens, wijzen op het belang van het inenten tegen HPV. “En dan wil ik vooral de ouders bereiken om ze uit te leggen waarom inenten zo belangrijk is.”
Marion heeft haar leven weer op de rit, heeft haar blik op de toekomst gericht. “Ik denk steeds maar: ik ben er nog en voor de rest zie ik wel wat op mijn pad komt.”
Marion vertelde haar verhaal voor de Europese Baarmoederhalskanker Preventieweek van 18 t/m 24 januari 2021. Er kunnen inmiddels veranderingen in haar gezondheid zijn opgetreden.