Deel via

Baarmoederhalskanker ontstaat niet zomaar. Daar gaat een ontwikkeling aan vooraf. ‘Als je vanaf je dertigste uitstrijkjes laat maken, je lichaam goed in de gaten houdt en aan de bel trekt bij klachten ben je er vaak op tijd bij.’ Dat zegt ervaringsdeskundige Serena (36). ‘Je hoeft niet bang te zijn dat het meteen kanker is.’

Serena 1500x500 px

Toen de zus van Serena baarmoederhalskanker kreeg, was ze net bevallen. Ze had net drie kinderen. Door de zwangerschappen en bevallingen was haar zus destijds niet zo bezig met bevolkingsonderzoeken en uitstrijkjes. Totdat ze klachten kreeg en er een grote tumor moest worden verwijderd. Na een intensieve behandeling liep het gelukkig goed af en is Serena’s zus genezen, maar Serena was op haar hoede. Als geen ander wist ze dat controles belangrijk zijn. En dat bleek ook zo te zijn. Serena kreeg vijf jaar geleden blaasontsteking die steeds terugkwam en ze had bloedverlies na het vrijen. Ze meldde zich bij de huisarts. Ze had op haar 29e haar eerste uitstrijkje laten maken vanwege de klachten. Deze uitslag was gek genoeg goed. Bij de uitnodiging van het bevolkingsonderzoek voelde het dubbel om nog een keer te gaan. Maar toch vertrouwde Serena het niet en koos ze ervoor toch te gaan. De uitslag was PAP2.

In de rook
‘Er is dan nog niet zo veel aan de hand, maar ik moest wel terugkomen voor controle na een halfjaar. Want de onrustige cellen kunnen zich ontwikkelen tot kwaadaardige cellen. Na een aantal controles bleek het nog steeds PAP2 te zijn. De gynaecoloog besloot op een gegeven moment de cellen te laten onderzoeken en nam een biopt af. De schrik zat erin toen bleek dat Serena PAP3 had, een voorstadium van baarmoederhalskanker. ‘De gynaecoloog stelde een lisexcisie voor. Mijn vriend ging heel lief mee. We konden op een scherm zien hoe de arts de onrustige cellen uit de baarmoederhals wegbrandde met een metalen lisje. Ik vond het een gênant moment, want ik lag daar in een gynaecologische stoel, met een kleine walm van rook om me heen. Verder voelde ik er niets van, want de plaatselijke verdoving werkte goed. De enige zorg die ik had was of deze ingreep invloed zou hebben op het krijgen van kindjes. Kon ik ze dan nog wel krijgen? De dokter stelde me gerust. De behandeling had geen invloed op de bevalling, ik hoefde niet bang te zijn voor miskramen en ik kon net zo goed zwanger worden als elke andere vrouw.’

Praat erover!
Serena had ook het humaan papillomavirus (HPV). Dit virus komt veel voor. Het lichaam ruimt het HPV-virus bijna altijd binnen twee jaar weer op. Soms lukt dat niet. Dan blijft het virus blijft langdurig aanwezig. Sommige varianten kunnen baarmoederhalskanker veroorzaken en dat was bij Serena ook het geval. ‘Het was schrikken, maar ik wilde het ook niet te groot maken. Mijn zus had baarmoederhalskanker en mijn moeder longkanker. Daar was ik meer mee bezig dan met mijzelf. Ik was alleen maar blij dat ik een voorstadium had dat goed te behandelen was. Als ik geen actie had ondernomen, had ik baarmoederhalskanker gekregen, zo vertelde de gynaecoloog.’

Inmiddels is Serena bonusmama van een bonuszoon en mama van een dochter. Ze heeft via haar platform,’ van Single tot Bonusmama’ veel contact met andere vrouwen. Ze vindt het belangrijk dat er meer bekend wordt over het onderwerp. Als moeder en gezinscoach vindt ze openheid over je lichaam, seksualiteit en HPV een vanzelfsprekend onderdeel van de opvoeding bij pubers. Het is heel waardevol om je lichaam goed te leren kennen, Daarnaast is het belangrijk te weten wat het virus is, en hoe het wordt overgedragen. Dat je lichaam het kan opruimen, maar dat het soms ook kan zorgen voor onrustige cellen. Dat je weet wat je moet doen als je klachten krijgt die daarbij horen, zoals blaasontstekingen, bruine afscheiding en bloedverlies.

Zelfafnametest
Serena begrijpt dat vrouwen er tegenop zien om naar de huisarts te gaan voor een uitstrijkje. ‘Het is gewoon niet fijn om in zo’n stoel te liggen en een eendenbek is echt niet comfortabel, maar niets doen is geen optie. En als je er nu heel erg tegenop ziet, kun je ook een zelfafnametest doen en het laten opsturen naar het laboratorium. Na veertien dagen krijg je dan de uitslag. Het bevolkingsonderzoek is vooral preventief. Er gaat tijd over voordat onrustige cellen zich ontwikkelen tot baarmoederhalskanker. Als er iets uitkomt, ben je er vaak op tijd bij. Zie het als onderhoud, als goed voor jezelf zorgen.’

Serena vertelde haar verhaal in maart 2021.



Deel via

Lees verder...

  1. 16 mei 2024 Yvonne (53) heeft een voorstadium van baarmoederhalskanker en vulvakanker: 'Praat erover!'
    Lees verder
  2. 11 januari 2024 Kelly (35) had een voorstadium van baarmoederhalskanker: 'Niemand weet wat je voelt, niemand is op deze leeftijd in de overgang.'
    Lees verder
  3. 21 november 2023 Sara heeft goede ervaringen met Imiquimod crème door het aan te brengen op haar eigen manier
    Lees verder